Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Kluczowe dane

Pierwsza strona oficjalnej kopii Konstytucji podpisanej przez delegatów. Ten egzemplarz poprzedził nakład 500 egzemplarzy ostatecznej wersji.

Prezentacja

Tytuł	Konstytucja Stanów Zjednoczonych
Skrót	Konstytucja USA
Kraj	Stany Zjednoczone
Oficjalne języki)	język angielski
Dobry	Konstytucja
Zatkany	Prawo konstytucyjne

Przyjęcie i wejście w życie

Redaktorzy	Delegaci na konwencję w Filadelfii – James Madison , Alexander Hamilton i John Jay (inspiracje)
Dieta	Federalna Prezydencka Republika Konstytucyjna
Legislatura	Kongres Konfederacji
Rząd	VII Kongres Konfederacji
Przyjęcie	17 września 1787
Podpis	17 września 1787
Sygnatariusz(e)	Ojcowie Założyciele Stanów Zjednoczonych
Aprobata	39 z 55 delegatów
Ratyfikacja	21 czerwca 1788
Wejście w życie	4 marca 1789
Wersja obowiązująca	5 maja 1992
Poprawki	Lista poprawek do Konstytucji

Czytaj online

Oficjalna strona

Artykuły Konfederacji (1781)

modyfikować

Ten artykuł jest częścią serii:
Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Preambuła

Artykuły Konstytucji

I ∙ II ∙ III ∙ IV ∙ V ∙ VI ∙ VII

Poprawki

Karta praw I ∙ II ∙ III ∙ IV ∙ V ∙ VI ∙ VII ∙ VIII ∙ IX ∙ X Dodatkowe poprawki XI ∙ XII ∙ XIII ∙ XIV ∙ XV XVI ∙ XVII ∙ XVIII ∙ XIX ∙ XX XXI ∙ XXII ∙ XXIII ∙ XXIV ∙ XXV XXVI ∙ XXVII Proponowane poprawki Poprawka Blaine'a Poprawka Brickera Tytuły szlacheckie

Pełne teksty Konstytucji

Poprawki do preambuły i artykułów

modyfikować

Konstytucja Stanów Zjednoczonych jest, sama w sobie, najwyższym prawem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Przyjęto w dniu17 września 1787na mocy konwencji zwołanej w Filadelfii obowiązuje od tamtej pory4 marca 1789. Zmodyfikowana dwudziestoma siedmioma poprawkami , jest jedną z najstarszych nadal obowiązujących konstytucji pisanych ^{[ 1 ]} .

Opiera się na ścisłym podziale władzy , ustanawiając w ten sposób reżim prezydencki . Władza wykonawcza należy do prezydenta Stanów Zjednoczonych , który jest zarówno głową państwa , jak i szefem rządu . Władza ustawodawcza jest dwuizbowa . Jest to Kongres , składający się z dwóch izb: z jednej strony Izby Reprezentantów ( izby niższej ), która reprezentuje obywateli, az drugiej strony Senatu ( izby wyższej ), który reprezentuje kraje związkowe. Tylko te pokoje mająinicjatywa parlamentarna i głosowanie nad ustawami, a także nad budżetem federalnym . Wreszcie, sądownictwo przedstawia na swoim szczycie Sąd Najwyższy , który czuwa nad przestrzeganiem Konstytucji przez ustawy, kraje związkowe i organy kraju związkowego. Konstytucja zapewnia zatem poprzez ten system równowagę sił, jak również ich współpracę (po angielsku „  checks and balances  ”).

Pierwotnie ratyfikowana przez trzynaście krajów związkowych , obecnie jest ich pięćdziesiąt, tworzy państwo federalne . Chociaż Konstytucja i prawa Stanów Zjednoczonych są wiążące dla różnych krajów związkowych, zastrzeżone są dla nich bardzo szerokie prerogatywy. Rząd jest od początku typu republikańskiego i opiera się na suwerenności ludu . Jej demokratyczny charakter w obecnym znaczeniu tego słowa, z powszechnym prawem wyborczym , pojawia się stopniowo, czasem poprzez nowelizacje , częściej poprzez zmianę prawa lub odwrócenie orzecznictwa .

Pochodzenie

Oryginalny rękopis Konstytucji, strona 1/4

Oryginalny rękopis Konstytucji, strona 2/4

Oryginalny rękopis Konstytucji, strona 3/4

Oryginalny rękopis Konstytucji, strona 4/4, z podpisami przedstawicieli 13 stanów ^{[ 2 ]} .

Trzynaście kolonii i niepodległość

W drugiej połowie XVIII  wieku stosunki między Trzynastoma Koloniami Amerykańskimi ^a Wielką Brytanią uległy pogorszeniu, gdy po wojnie siedmioletniej parlament brytyjski , mając do czynienia z długami wojennymi, postanowił podnieść nowe podatki . Liczba incydentów rośnie. Kongres Kontynentalny złożony z delegatów z kolonii zebrał się w Filadelfii w 1774 r. W 1775 r. wybuchła amerykańska wojna o niepodległość .

the4 lipca 1776proklamowana jest Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych , a Trzynaście Kolonii ogłasza się Stanami Zjednoczonymi Ameryki poprzez uzyskanie spisanych konstytucji. W 1783 r. Stany Zjednoczone zostały oficjalnie uznane w stosunkach międzynarodowych . Jednak kraj wychodzi z wojny o niepodległość, w wyniku której zginęło 25 000 osób ^{[ 3 ]} i musi znaleźć nowe instytucje.

Statuty Konfederacji

Szybko okazuje się konieczna modyfikacja stosunków między państwami dla prowadzenia wojny i poza nią. Kongres proponuje artykuły Konfederacji w sprawie15 marca 1777. Jest to dokument będący pierwszą konstytucją nowego państwa, gwarantującą trwałą unię między trzynastoma związkami (stany nie mogą już zawierać innych traktatów, ani między sobą, ani z obcymi państwami bez zgody Kongresu). Silny wpływ na niego ma idea, że ​​cnota publiczna jest gwarantem dobra publicznego, oraz nieufność wobec władzy wykonawczej.

Dlatego ta konstytucja daje Kongresowi wyłączną władzę nad wojną, sprawami zagranicznymi i polityką pieniężną. Jednak jeśli chodzi o zasoby fiskalne, Kongres w dużej mierze zależy od dobrej woli Stanów ^{[ 4 ]} . Nie ma nic przewidzianego dla Kongresu, aby potwierdzić swoją władzę nad Stanami, tak wielka jest wiara w cnotę publiczną ^{[ 5 ]} . Stany nie wahają się odrzucić decyzji Kongresu. Proces ratyfikacji jest powolny, a Statuty Konfederacji wchodzą w życie dopiero1 marca ¹⁷⁸¹ _, gdy wojna dobiegnie końca. Decydujące zwycięstwo odnieśli w bitwie pod Yorktown 19 października tego samego roku.

Klęska Konfederacji

Po wojnie szybko okazało się, że Statuty Konfederacji działają nieprawidłowo. Państwa są zazdrosne o ich interesy i prerogatywy. Wiele z nich jest głęboko zadłużonych z powodu działań wojennych . Z tego powodu Massachusetts musi nawet stanąć w obliczu buntu ( buntu Shaysa ). Kongresowi nie udaje się uzyskać od nich środków finansowych, a stany w większości uważają swoją konstytucję i prawa za nadrzędne w stosunku do artykułów . Stany nadal przechowują własne papierowe pieniądze, a nawet opodatkowują produkty pochodzące z innych stanów amerykańskich. Państwa mogą nawet podpisywać umowy z zagranicznymi mocarstwami ^{[ 6 ]}. Jakakolwiek zmiana Konstytucji wymaga zgody wszystkich stanów , co wydaje się niemożliwe. same państwa mają trudności. Ich instytucje są niewystarczające do zachowania porządku i wolności. Mają też największe trudności ze spłatą swoich długów. Konwencja z Annapolis , zebrana w dniach 11-14 września 1786 r. na prośbę Wirginii, sporządza potwierdzenie niepowodzenia artykułów konfederacyjnych dotyczących organizacji wymiany handlowej między stanami. Przewiduje nowe zgromadzenie na rok 1787.

Ojcowie założyciele zdają sobie sprawę, że zbyt optymistycznie podchodzili do natury ludzkiej i że cnota publiczna jest utopią. Alexander Hamilton odpowiada za przemyślenie nowego projektu uwzględniającego bardziej realistyczną definicję natury ludzkiej. Jego refleksja założycielska oznacza przejście do bardziej pragmatycznego sposobu myślenia: „Ludzie kochają władzę [...] Dajcie całą władzę wielu, a nieliczni będą uciskani;  oddaj całą władzę nielicznym, a wielu ^{będzie uciskanych .} Amerykanie, jak wszyscy ludzie, nie dążą do dobra wspólnego, ale do własnego interesu, często mylonego z dobrem wspólnym. Sprzyja to sojuszom okoliczności, a zwłaszcza sporom^{[ 8 ]} . Zamieszki są tak poważne, że niektórzy uważają, że konieczne jest przywrócenie monarchii w Ameryce ^{[ 9 ]} . Ale ojcowie założyciele nie chcieli rezygnować po wszystkich wyrzeczeniach dla ideału wolności, którego uosobieniem była Rzeczpospolita ^{[ 10 ]} . Chcą ustanowić nowy reżim, który musi oferować„republikańskie lekarstwo na najpowszechniejsze zło reżimu republikańskiego” ^{[ 11 ]} .

Konwencja Konstytucyjna

Delegaci

George Washington przewodniczy Konwencji Filadelfijskiej

Konwencja zbiera się w Filadelfii w Pensylwanii w dniu25 maja 1787. George Washington został wybrany przewodniczącym konwencji, a James Madison sekretarzem przez delegatów siedmiu ^stanów obecnych tego ^{dnia .} Ponieważ w tym czasie obecnych było niewielu delegatów, tak naprawdę prace rozpoczęły się 28. Delegaci nadal przybywali w następnych dniach. Ostatecznie reprezentowanych jest dwanaście stanów: stan Rhode Island napisał, aby zaznaczyć, że odrzuca konwencję (miał problemy wewnętrzne). Delegaci Delaware mają ograniczony mandat, który nie upoważnia ich do ponownego rozważenia równości głosów między stanami. Konwencja skupia w sumie pięćdziesięciu pięciu delegatów wybranych przez zgromadzenia stanowe 25 majado 17 września ^{[ 13 ]} . Virginian James Madison jest czołowym człowiekiem tej konwencji, jest intelektualnym i politycznym motorem napędowym ^{[ 14 ]} . Dziekanem delegatów jest Benjamin Franklin . Konwencja składa się głównie z kupców, prawników, plantatorów i wykonawców stoczni ^{[ 14 ]} .

Debaty

Dyskusje zgromadzenia znane są z zapisów Jamesa Madisona . Szybko zapanowała powszechna zgoda co do potrzeby całkowitej rewizji artykułów i znacznego zwiększenia uprawnień rządu federalnego. Dyskusja rozpoczyna się na podstawie wstępnej propozycji Edmunda Randolpha z delegacji Wirginii i wspomnianego planu Wirginii (29 maja). Zawiera już większość architektury Konstytucji: odrębną władzę ustawodawczą , wykonawczą i sądowniczą , dwuizbowy parlament , nadrzędność praw Unii nad prawami Stanów. Pierwszy i najpoważniejszy przedmiot sporu dotyczy trybu mianowania parlamentarzystów i reprezentacji państw. Plan Wirginii, wspierany przez inne główne stany, Pensylwanię i Massachusettsproponuje przede wszystkim bezpośrednie wybory pierwszej izby, gdzie każde państwo miałoby liczbę wybranych przedstawicieli proporcjonalną do jego znaczenia, oraz wybór drugiej izby przez członków pierwszej. Propozycja jest dyskutowana, głosy następują po sobie, artykuł po artykule, zdanie po zdaniu. Wydaje się to nie do przyjęcia dla małych państw, które chcą, aby parlamentarzyści byli wybierani przez legislatury stanowe, a wszystkie państwa były równe. W połowie czerwca William Patterson z New Jersey złożył propozycję w tej sprawie , nazwaną planem New Jersey . Dyskusja jest zablokowana na trzy tygodnie, ton rośnie między dużymi i małymi państwami, aż do momentu rozważenia fiaska konwencji.

Ostatecznie osiągnięto kompromis w oparciu o propozycję, która została złożona dzień przed planem New Jersey przez Rogera Shermana z Connecticut i określana jako Wielki kompromis lub kompromis z Connecticut . Izba niższa będzie wybierana w wyborach bezpośrednich , a stany będą reprezentowane proporcjonalnie do ich znaczenia. W Senacie stany będą remisować. Dyskusja trwa, pojawiają się inne konflikty, w szczególności między państwami niewolniczymi a innymi, w sprawie uwzględnienia niewolnikóww pierwszej izbie, także kwestia podatkowa (czy niewolników należy wliczać do wartości majątku ^{[ 14 ]}  ? Jeśli chodzi o handel niewolnikami, Karolina Południowa i Georgia formalnie deklarują, że nie przystąpią do Unii, jeśli były zakazane.Kompromis zostanie osiągnięty.Za stosunki handlowe z zagranicą odpowiada Kongres, ale handel niewolnikami może trwać do 1808 r. ^{[ 14 ]} .Kompromis osiągnięto również w kwestii uwzględnienia niewolników w reprezentacji Stany: pięciu niewolników liczyłoby się na trzech mieszkańców ., uważane za całkowicie obce narodowi amerykańskiemu , nie byłyby brane pod uwagę ^{[ 15 ]} .

Natura i prawa władzy wykonawczej oraz inne kwestie są nadal przedmiotem gorących dyskusji, ale nie prowadzą one do tego samego rodzaju konfliktów i impasu między dobrze zdefiniowanymi obozami. Projekt konstytucji zostaje przyjęty w dn17 września 1787i podpisany przez 39 z 42 obecnych przedstawicieli ^{[ 16 ] , [ 17 ]}  : George Mason , Edmund Randolph i Elbridge Gerry odmówili złożenia podpisów na dokumencie. Zostało to następnie przekazane do Kongresu. Chociaż niektórzy byli niezadowoleni, że konwencja tak znacząco przekroczyła swój mandat, który miał ograniczać się do proponowania poprawek do Statutu Konfederacji, Kongres przesłał stanom projekt konstytucji do ratyfikacji.

Ratyfikacja

Tekst Konstytucji przewiduje, że wejdzie ona w życie po ratyfikacji przez ¾ Sfederowanych Stanów ^{[ 18 ]} , czyli dziewięć stanów. Pierwszym, który ratyfikuje jest Delaware , 7 grudnia . Dziewiąty to New Hampshire ,21 czerwca 1788. Tymczasem Rhode Island odmówiła ratyfikacji w referendum 24 marca . Wirginia z trudem ratyfikowała wkrótce po New Hampshire 25 czerwca . Wciąż tęskni za Karoliną Północną , a zwłaszcza za stanem Nowy Jork , jednym z głównych ośrodków opozycji. Ratyfikacja Nowego Jorku odbywa się wąsko, 26 lipca , boi się, że znajdzie się w izolacji ^{[ 14 ]} .

Alexander Hamilton , James Madison i John Jay opublikowali w prasie, pod pseudonimem Publius , serię artykułów, które pozostały słynne, pod nazwą artykułów Federalist (The Federalist Papers)  ; ich interpretacja Konstytucji była od tego czasu autorytatywna. Kongres decyduje o dacie wyborów prezydenckich io tym, że odbędzie się pierwsze posiedzenie Kongresu nowej konstytucji4 marca 1789, w nowej stolicy, Nowym Jorku . Pierwsze wybory parlamentarne stwarzają trudności organizacyjne w kilku stanach, a pierwszy kongres osiąga kworum dopiero 6 kwietnia , aby ogłosić, co nie jest zaskoczeniem, jednogłośny wybór Jerzego Waszyngtona na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Karolina Północna ostatecznie ratyfikuje tekst konstytucyjny i przystępuje do Unii 21 listopada , a stan Rhode Island dopiero 21 listopada.29 maja 1790.

Struktura Konstytucji

My, Ludzie .

Miniatura konstytucji.

Konstytucja ratyfikowana w 1788 r. składa się, po krótkiej preambule , z siedmiu artykułów. Następnie wprowadzono do niego dwadzieścia siedem poprawek. Pierwsze cztery artykuły i niektóre poprawki są podzielone na sekcje. Chociaż podział ten nie pojawia się w pierwotnej konstytucji, to dziś pojawia się w tekście systematycznie, umożliwiając szybkie odniesienie się do niego. Tak więc artykuł I , ^sekcja 8, wymienia uprawnienia ustawodawcze Kongresu. Wreszcie, wiele fragmentów tekstu, krótkich, często krótszych niż zdanie, a odnoszących się do konkretnego punktu, gdy ten punkt jest szczególnie ważny, jest oznaczonych nazwą klauzul, z nazwą zaczerpniętą z tekstu, która jest dana do nich tradycyjnie dołączany i ponownie umożliwia szybkie oznaczenie. I tak, ust. 1 poprawki XIV ^, jednym z najważniejszych jest:

„Każda osoba urodzona lub naturalizowana w Stanach Zjednoczonych i podlegająca ich jurysdykcji jest obywatelem Stanów Zjednoczonych i stanu, w którym mieszka. Żaden stan nie może ustanawiać ani egzekwować praw, które ograniczałyby przywileje lub immunitety obywateli Stanów Zjednoczonych; pozbawić jakiejkolwiek osoby życia, wolności lub mienia bez należytego procesu prawnego; ani odmawiać nikomu w obrębie swojej jurysdykcji równej ochrony prawnej. »

Pierwsze zdanie to klauzula o obywatelstwie. Propozycja „nie pozbawia nikogo życia, wolności ani mienia bez należytego procesu prawnego” to klauzula należytego procesu [ należytego procesu ], a następna propozycja „ani nie odmawia żadnej osobie podlegającej jej jurysdykcji równej ochrony prawa” jest klauzulą ​​równej ochrony. Te dwa ostatnie są tak ważne prawnie, że często określa się je po prostu terminami „  rzetelny proces  ” i „  równa ochrona  ”, przy czym odniesienie do Konstytucji jest oczywiste.

Poprawki dodaje się do tekstu Konstytucji, nie zmieniając go. Poprawka może zatem unieważnić części tekstu, które pojawiają się przed nią, ale te pozostają zapisane w Konstytucji. ^{Najwyraźniejszym} przykładem jest poprawka XXI , która po prostu uchyla poprawkę XVIII ⁽ zakaz ) . ^{Niemniej jednak poprawka} XVIII nadal pojawia się w tekście Konstytucji .

Preambuła

„My, naród Stanów Zjednoczonych, w celu stworzenia doskonalszej Unii, ustanowienia sprawiedliwości, zaprowadzenia pokoju wewnętrznego, zapewnienia wspólnej obrony, popierania ogólnego dobra i zapewnienia sobie błogosławieństw wolności i naszym potomkom dekretujemy i ustanawiamy niniejszą Konstytucję dla Stanów Zjednoczonych Ameryki. »

Najważniejsze słowa to pierwsze:  „ My , naród Stanów Zjednoczonych ”  . Omijają praktyczną trudność: nie było pewności, czy wszystkie stany ratyfikują Konstytucję, a zatem nie można ich było wyliczyć, tak jak czyniły to Statuty Konfederacji. Ale przede wszystkim formuła opiera Konstytucję na całym narodzie, a nie na państwach jako takich. Jest konstytucją narodu, a nie tylko traktatem konfederacyjnym. Słowa te potwierdzają demokratyczny charakter Stanów Zjednoczonych i nadają Konstytucji znaczenie umowy społecznej według zasad Jana Jakuba Rousseau , w rozumieniu art.Traktat Johna Locke'a o rządzie cywilnym .

Trójpodział władzy

Pierwsze trzy artykuły są poświęcone jednej z trzech władz w porządku ustawodawczym, wykonawczym i sądowniczym. Mocno zaznaczają rozróżnienie i podział władzy, z odpowiednimi pierwszymi zdaniami, wszystkie trzy na tym samym modelu.

1. „Wszystkie uprawnienia ustawodawcze przyznane przez niniejszą Konstytucję należą do Kongresu Stanów Zjednoczonych, który składa się z Senatu i Izby Reprezentantów. »
2. „Władza wykonawcza należy do Prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki. »
3. „Władza sądownicza Stanów Zjednoczonych należy do Sądu Najwyższego i sądów niższej instancji, które Kongres może od czasu do czasu kierować. »

Artykuł I  : władza ustawodawcza

Artykuł I ustanawia dwuizbowy Kongres Stanów Zjednoczonych w celu uchwalania praw. Izba Reprezentantów jest odnawiana co dwa lata, w wyborach bezpośrednich, stany są reprezentowane proporcjonalnie do liczby ludności. Senat składa się z dwóch senatorów z każdego stanu, wybieranych przez legislaturę stanową ⁽ zmodyfikowaną XVII poprawką, która przewiduje bezpośrednie wybory). Jest odnawiany o jedną trzecią co dwa lata. Teksty muszą zostać poddane pod głosowanie w obu izbach, z których każda ma inicjatywę legislacyjną, z wyjątkiem spraw podatkowych, w przypadku których inicjatywa jest zastrzeżona dla Izby Reprezentantów. Izba Reprezentantów może wnieść oskarżenie) najważniejsi urzędnicy, w szczególności prezydent Stanów Zjednoczonych, którzy następnie zostaną osądzeni przez Senat. Prezydent może zawetować ustawę, w takim przypadku obie izby kongresu muszą przegłosować ją większością dwóch trzecich głosów, aby stała się prawem. W artykule wymieniono obszary, w których Kongres ma jurysdykcję ustawodawczą. Niektóre uprawnienia są wyraźnie odebrane Stanom.

Artykuł II  : władza wykonawcza

Artykuł II tworzy funkcje prezydenta i wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych oraz określa tryb ich wyboru, złożony i nieco zmodyfikowany poprawką XII ^E. Władza wykonawcza należy do prezydenta, który jest również głównodowodzącym armii, marynarki wojennej i milicji stanowych, gdy są zmobilizowane przez Stany Zjednoczone. Mianuje wyższych urzędników federalnych i sędziów za zgodą senatu. Prerogatywy wiceprezydenta ograniczają się do objęcia stanowiska po prezydencie, jeżeli śmierć lub z innej przyczyny uniemożliwia mu dokończenie kadencji, a także ( art . I ) przewodniczenia Senatowi i decydowania w nim w razie remisu.

Artykuł III  : władza sądownicza

Artykuł III tworzy Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych . Sędziowie federalni zarówno w Sądzie Najwyższym, jak iw innych sądach są mianowani dożywotnio. Artykuł określa właściwość sądów federalnych, która obejmuje Konstytucję i ustawy federalne, nad którymi Kongres nadaje im jurysdykcję, a także spory między stronami nie należącymi do tego samego stanu. Z wyjątkiem kilku ograniczonych spraw, w których orzeka w pierwszej instancji (zwłaszcza w sprawach dotyczących ambasadorów, konsulów lub ministrów), Sąd Najwyższy jest sądem apelacyjnym . Sprawy karne muszą być rozpatrywane przez ławę przysięgłych w państwie, w którym popełniono przestępstwo. Podano restrykcyjną definicję zdrady.

Inne przedmioty

Artykuł IV  : Państwa

Artykuł 4 dotyczy praw i obowiązków państw. Muszą uznawać prawa i orzeczenia innych państw oraz traktować obywateli innych państw na równi ze swoimi. Osoby ścigane przez wymiar sprawiedliwości państwa muszą zostać mu przekazane przez inne państwa, a także zbiegłych niewolników (prawo o zbiegłych niewolnikach zostało unieważnione przez zniesienie niewolnictwa, sformalizowane w XIII ^wieku) poprawka do konstytucji ).

Artykuł V  : procedury zmian

Poprawki mogą być proponowane albo przez Kongres , przy czym każda izba głosuje większością dwóch trzecich głosów, albo przez konwencję, która ma zostać zwołana, jeśli zażądają tego dwie trzecie stanów. Następnie muszą zostać ratyfikowane przez trzy czwarte Stanów. Niektóre modyfikacje zabraniają aż do 1808 r. , wtedy definitywnie, możliwości pozbawienia każdego państwa prawa do równej reprezentacji w senacie bez jego zgody.

Artykuł VI  : postanowienia różne

Traktaty i umowy zawarte przez Stany Zjednoczone na mocy artykułów Konfederacji zachowują ważność. Konstytucja i prawa Stanów Zjednoczonych są wiążące dla poszczególnych stanów. Zarówno na szczeblu federalnym, jak i stanowym, ustawodawcy, sędziowie i urzędnicy muszą złożyć przysięgę, że będą przestrzegać Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

Artykuł VII  : Ratyfikacja

Konstytucja wejdzie w życie między państwami, które ją ratyfikowały, gdy tylko będzie ich dziewięć.

Poprawki

Zmiany w Konstytucji są przewidziane w artykule V. Ratyfikowano dwadzieścia siedem. Z dwóch możliwych procedur, propozycji Kongresu lub konwencji, o które prosiły dwie trzecie Stanów, zastosowano tylko pierwszą. Jednak zanim Kongres zdecydował się zaproponować w 1912 r. XVII poprawkę ⁽ bezpośrednie wybory senatorów) , wystarczyło głosowanie jednego stanu za zwołaniem konwencji. Uznaje się, że Kongres nie może ponownie rozpatrzyć proponowanych poprawek, a Stany ich ratyfikacji; ale państwo, które początkowo odmówiło ratyfikacji, może później ponownie rozważyć tę odmowę. XXVII ^poprawka , ratyfikowana w 1992 r, został zaproponowany przez pierwszy Kongres w 1789 roku, ponad dwieście lat wcześniej. Wszystkie pozostałe przyjęte poprawki zostały ratyfikowane w czasie krótszym niż pięć lat, najczęściej proces ratyfikacji trwa około roku. Podane poniżej daty to daty, w których Kongres uchwalił poprawki, oraz daty, w których ostatnie konieczne państwo głosowało za ratyfikacją.

Od 1 do ¹⁰ poprawki ^: karta praw

Pierwsze dziesięć poprawek tworzy Kartę Praw . Potwierdzają one prawa obywateli, w formie wyraźnego ograniczenia kompetencji państwa, zwłaszcza w sprawach sądowych. Nie chodzi o prawa pozytywne, które państwo musi zagwarantować obywatelowi, ale o działania, od których musi się w stosunku do niego powstrzymać. Wszystkie te poprawki zostały zaproponowane przez pierwszy Kongres w dniu25 września 1789i ratyfikowany w dn15 grudnia 1791

^1. poprawka _

Kongres nie może uchwalać ustaw naruszających ustanowienie lub zakazujących swobodnego praktykowania jakiejkolwiek religii, ograniczających wolność słowa lub prasy, lub prawa ludzi do pokojowych zgromadzeń i kierowania petycji do rządu o zadośćuczynienie za krzywdy.

2. poprawka ^_

Dobrze zorganizowana milicja, niezbędna dla bezpieczeństwa wolnego państwa, nie będzie naruszać prawa ludności do posiadania i noszenia broni.

Trzecia poprawka ^_

W czasie pokoju państwo nie może kwaterować żołnierzy w domach prywatnych. W czasie wojny powinno się to odbywać tylko na warunkach przewidzianych przez prawo.

czwarta poprawka ^_

Prawo obywateli do ochrony ich osoby, miejsca zamieszkania, dokumentów i rzeczy przed nieuzasadnionymi rewizjami i zajęciami nie będzie naruszane, a nakaz nie będzie wydawany, chyba że na podstawie poważnego domniemania, potwierdzonego przysięgą lub oświadczeniem, ani bez nakazu szczegółowo opisującego miejsce, które ma być przeszukane, oraz osoby lub rzeczy, które mają zostać zatrzymane.

piąta poprawka ^_

Nikt nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za zbrodnię śmiertelną lub haniebną bez aktu oskarżenia, spontanicznego lub nakłanianego, przez wielką ławę przysięgłych, z wyjątkiem przestępstw popełnionych podczas służby oskarżonego w siłach lądowych, morskich lub w milicji, w czas wojny lub stanu wyjątkowego; nikt nie może być dwukrotnie zagrożony w swoim życiu lub ciele za tę samą zbrodnię; nikt nie może w sprawie karnej być zmuszany do zeznawania przeciwko sobie ani pozbawiony życia, wolności lub mienia bez należytego procesu sądowego; żadna własność prywatna nie może być wywłaszczona w interesie publicznym bez słusznego odszkodowania.

VI poprawka ^_

We wszystkich postępowaniach karnych oskarżony ma prawo do szybkiego i publicznego sądzenia przed bezstronną ławą przysięgłych w państwie i okręgu, w którym przestępstwo zostało popełnione — okręg został wcześniej wyznaczony ustawą — oraz do bycia poinformowanym o charakterze i przyczynie oskarżenia, do konfrontacji ze świadkami oskarżenia, do posiadania środków prawnych w celu zmuszenia świadków do stawiennictwa w obronie oraz do pomocy obrońcy.

Orzecznictwo:

• 26 maja 2009 : Montejo c. Luizjana (obecność prawników podczas przesłuchań policyjnych)
• 31 marca 2010 r : Padilla c. Kentucky  ^{[ 19} ] . ^_ Sąd zobowiązuje adwokatów do ostrzegania zagranicznego klienta o prawdopodobieństwie deportacji w przypadku przyznania się do winy . Pisząc w imieniu większości, sędzia Stevens rzeczywiście uznał, że deportacja stanowi „  integralną część  – czasem najważniejszą – skazania, jakie może zostać nałożone na osoby niebędące obywatelami, które przyznają się do pewnych przestępstw” ^{[ 20 ]} . Innymi słowy, wydalenie jest uważane za karę.

VII poprawka ^_

W procesach opartych na prawie zwyczajowym, w których wartość sporu przekracza dwadzieścia dolarów, przestrzega się prawa do procesu z udziałem ławy przysięgłych, a żaden fakt rozstrzygnięty przez ławę przysięgłych nie będzie ponownie rozpatrywany w jakimkolwiek sądzie Stanów Zjednoczonych, z wyjątkiem zasad prawa powszechnego.

VIII Poprawka ^_

Nadmierne kaucje i grzywny, a także kary okrutne lub wyjątkowe są zabronione.

IX poprawka ^_

Wymienienia praw w poprzednich poprawkach nie należy interpretować jako zaprzeczania istnieniu innych praw.

^Poprawka X _

Uprawnienia, których Konstytucja nie deleguje Stanom Zjednoczonym i których wykonywanie nie jest przez nią zabronione Stanom, są zastrzeżone odpowiednio dla Stanów Zjednoczonych lub dla narodu.

Przed wojną secesyjną

XI poprawka ^_

Sądy federalne nie mogą rozpatrywać pozwów wniesionych przeciwko jednemu stanowi przez obywatela innego stanu lub cudzoziemca.

XII poprawka ^_

Zmodyfikowano procedurę wyborów prezydenckich, tak że prezydent i wiceprezydent są wybierani w oddzielnych głosowaniach (zamiast wybierać na wiceprezydenta drugiego w wyborach).

Poprawki rekonstrukcyjne

Po wojnie secesyjnej rozpoczęto odbudowę na południu . Południowe stany są okupowane militarnie, ich instytucje są zawieszone. Kongres proponuje trzy poprawki, wszystkie trzy dotyczą kwestii niewolnictwa i jego następstw, wszystkie trzy ograniczają uprawnienia państw. Każda z tych poprawek kończy się słowami: „Kongres ma prawo wprowadzić w życie postanowienia niniejszego artykułu w drodze odpowiedniego ustawodawstwa”. Kongres uzależnia readmisję państw południowych od ich ratyfikacji.

XIII poprawka ^_

Niewolnictwo jest surowo zabronione na terytorium Stanów Zjednoczonych i na każdym terytorium podlegającym ich jurysdykcji, z wyjątkiem przypadków, gdy stanowi „karę za przestępstwo, za które sprawca został należycie skazany”.

XIV poprawka ^_

Każdy, kto urodził się w Stanach Zjednoczonych, jest obywatelem. Państwa nie mogą ingerować w ich życie, wolność lub własność bez należytego procesu i są winne wszystkim równą ochronę prawną. Reprezentacja w Kongresie iw wyborach prezydenckich stanów, które nie przyznają powszechnego prawa wyborczego (mężczyźni, powyżej 21 roku życia) jest zmniejszana proporcjonalnie do liczby osób objętych zakazem głosowania. Osoby, które pomagały w buncie, są pozbawione oficjalnych obowiązków w rządzie Stanów Zjednoczonych. Długi zaciągnięte przez Skonfederowane Stany w buncie przeciwko Stanom Zjednoczonym są nieważne, nie można żądać odszkodowania za wyzwolenie niewolników.

XV poprawka ^_

Prawo do głosowania nie może być ograniczone ani odmówione ze względu na rasę lub uprzedni stan służebności.

Poprawki XX  wieku ^_

^{W XX} wieku ratyfikowano 12 poprawek  . Wiele z nich to poprawki techniczne do artykułu I lub artykułu II , z których dwie najważniejsze to wybór senatorów w wyborach bezpośrednich oraz brak ponownego wyboru prezydenta na więcej niż dwie kadencje. Trzy dotyczą prawa wyborczego kobiet, osób powyżej 18 roku życia oraz zakazu uzależniania prawa wyborczego od płacenia podatku. Na uwagę zasługuje również legalizacja bezpośredniego podatku dochodowego ( Artykuł II wymagał, aby podatki federalne były proporcjonalne do liczby ludności Stanów), aw końcu ustanowienie, a następnie zniesienie prohibicji.

Począwszy od 20. ^poprawki , Kongres na ogół włącza do swoich tekstów siedmioletni termin ratyfikacji.

XVI Poprawka ^_

Kraj związkowy może pobierać podatek dochodowy.

XVII Poprawka ^_

Senatorowie wybierani są w wyborach bezpośrednich.

XVIII poprawka ^_

Zakaz napojów alkoholowych. Produkcja, sprzedaż, konsumpcja, transport, import i eksport są zabronione.

Ratyfikowana w 1919 r., została uchylona w 1933 r. (21. poprawką) i była jedyną poprawką do Konstytucji, która została uchylona.

19. poprawka ^_

Prawo do głosowania nie może być ograniczane ani odmawiane ze względu na płeć.

XX poprawka ^_

Kadencje prezydenta i Kongresu rozpoczynają się w styczniu, a nie wcześniej w marcu. Poprawka doprecyzowuje również kilka kwestii dotyczących sukcesji prezesa przez wiceprezydenta.

XXI poprawka ^_

Zniesienie XVIII ^poprawki , koniec prohibicji.

XXII poprawka ^_

Ograniczenie do dwóch kadencji prezydenckich (więcej zrobił tylko Franklin Roosevelt , trzecia i czwarta rozpoczęła się na krótko, przerwana jego śmiercią).

XXIII poprawka ^_

Udział Dystryktu Kolumbii (Waszyngton DC) w wyborach prezydenckich.

XXIV poprawka ^_

Nie można ograniczyć lub odmówić prawa głosu z powodu niepłacenia podatku.

XXV poprawka ^_

Precyzja dotycząca zastąpienia lub sukcesji w przypadku czasowego lub stałego wakatu na stanowisku prezesa.

XXVI poprawka ^_

Nie można ograniczać prawa wyborczego osób, które ukończyły 18 lat.

XXVII poprawka ^_

Ustawy zwiększające wynagrodzenia posłów lub senatorów mogą wejść w życie dopiero po wyborach do Izby Reprezentantów po ich głosowaniu.

Historiografia

Dla wielu Amerykanów, podobnie jak dla Ojców Założycieli, Konstytucja ma wymiar mityczny i heroiczny. Ta interpretacja została zakwestionowana przez niektórych postępowych historyków na początku XX  wieku ^{[ 13 ] :}  dla Charlesa Austina Bearda (1874-1948) Konstytucja odzwierciedla jedynie obawy ówczesnych elit i społeczno-ekonomiczne pochodzenie Składników; Hughes mówi nawet o arystokratycznym zamachu stanu ^{[ 13 ]} . Praca Bearda była jednak mocno krytykowana i kwestionowana.

W latach pięćdziesiątych historycy zaczęli argumentować, że progresywna interpretacja była merytorycznie błędna, ponieważ amerykańscy wyborcy tak naprawdę nie byli spolaryzowani między dwiema liniami ekonomicznymi. ^{Ruchowi przewodzili Charles A. Barker, Philip Crowl} , Richard P. McCormick, William Pool, Robert Thomas, John Munroe, Robert E. Brown, B. Kathryn Brown, a zwłaszcza Forrest ^{McDonald .} W My, ludzie: ekonomiczne pochodzenie konstytucji ( 1958), Forrest McDonald argumentuje, że Beard błędnie zinterpretował interesy ekonomiczne związane z tworzeniem konstytucji. Zamiast dwóch sprzecznych interesów, ziemskiego i handlowego, McDonald zidentyfikował około trzech tuzinów możliwych do zidentyfikowania interesów ekonomicznych działających w sprzecznych celach, co zmusiło delegatów Konwencji Konstytucyjnej ^{do negocjacji .}

Oceniając debatę historiograficzną, Peter Novick konkluduje: „Na początku lat sześćdziesiątych w środowisku historyków powszechnie akceptowano, że postępowa wersja tworzenia konstytucji zaproponowana przez Bearda została zdecydowanie obalona. Historycy amerykańscy przekonali się, że twórcy konstytucji kierowali się troską o jedność polityczną, rozwój gospodarczy kraju i ^{bezpieczeństwo dyplomatyczne} , zamiast kierować się samolubnymi pobudkami ^. Ellen Nore, biograf Bearda, konkluduje, że jego interpretacja Konstytucji załamała się z powodu nowszych i bardziej wyrafinowanych ^{analiz historycznych .}

Długowieczność Konstytucji: elastyczność i interpretacje

Wyjątkowa długowieczność Konstytucji Stanów Zjednoczonych jest generalnie przypisywana jej dużej elastyczności. W ciągu dwóch wieków swojego istnienia mogła służyć zarówno czteromilionowej konfederacji, utrzymującej się z rolnictwa i handlu morskiego, jak i nowoczesnemu państwu liczącemu ponad 300 milionów mieszkańców. Ta elastyczność wynika z kilku punktów:

• Konstytucja koncentruje się na problematyce organizacji władzy, w duchu, który pod koniec XVIII  wieku był całkowicie nowoczesny ⁱ pozostaje w zgodzie z praktyką dzisiejszych demokracji. Pozbawione arystokracji od samego początku Stany Zjednoczone uniknęły większości kryzysów politycznych XIX -  wiecznej ^Europy .
• Poza organizacją władzy, Konstytucja ma przede wszystkim na celu wyliczenie praw obywateli. Prawa te były stopniowo dodawane do Konstytucji, znowu w sposób porównywalny z tym, co działo się w innych krajach zachodnich, często, choć nie zawsze, przed nimi. Ich negatywne sformułowanie (państwo nie może pewnych rzeczy robić, a nie państwo musi pewne rzeczy zapewniać) ogranicza ich zakres, ale zapewnia ich stosowalność.
• Konstytucja pozostawia nawet w organizacji władz wiele punktów do rozstrzygnięcia ustawą. Tak więc, przynajmniej w pierwotnej wersji, nie mówi, kto jest elektorem, pozostawiając tę ​​władzę poszczególnym państwom. Pierwotnie prawie wszędzie z podatkiem, prawo wyborcze stało się powszechne, poprawki do Konstytucji w tym kierunku ( 19 i 26 ⁾ tylko ^{potwierdziły} już prawie powszechną praktykę.
• Konstytucja, podobnie jak inne ustawy, ma zastosowanie w logice anglosaskiego prawa zwyczajowego , to znaczy, że należy ją rozumieć w świetle orzeczeń sądów, a w szczególności Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych , zajmujących się z konkretnymi przypadkami. W przeciwieństwie do tradycji brytyjskiej, Sąd Najwyższy nie jest związany zasadą precedensu , co pozwala na znaczną ewolucję interpretacji Konstytucji, a co za tym idzie jej praktyki. Po pół wieku bardzo restrykcyjnej interpretacji uprawnień regulacji gospodarczych, zarówno Kongresu , jak i stanów , oraz czterech latach sprzeciwu wobec polityki Nowego Ładu, Sąd Najwyższy nagle porzucił w 1937 r . orzecznictwo, które obowiązywał jeszcze w roku poprzednim, a wręcz przeciwnie, dokonał możliwie najszerszej wykładni kompetencji do regulowania handlu zawartej w art . I ust . 8 . W 1954 r. w sprawie Brown v. Board of Education , rozpoczęła demontaż segregacji rasowej , którą uznała za zgodną z konstytucją w 1896 roku w Plessy v. Fergusona . Zdolność sądów do interpretacji Konstytucji w świetle obecnych okoliczności jest głównym źródłem jej elastyczności.

Rzadko zdarzało się, aby postanowienia Konstytucji były tak precyzyjne i imperatywne, że sprzeciwiały się ewolucji uznanej za konieczną. Tak było w przypadku, gdy modernizacja opodatkowania podatkiem dochodowym wydawała się niezbędna. Obawy kreślarzy z 1787 r., którzy chcieli podziału między stany w celu ochrony ich przed arbitralnością rządu federalnego, wydawały się wówczas nieaktualne w kraju, który odczuwał swoją jedność znacznie bardziej niż pierwotnie, a kiedy Sąd Najwyższy zdecydował się trzymać zgodnie z literą Konstytucji (Judgment Pollock v. Farmers' Loan ^and Trust Co. , 1895 ) musiała zostać zmieniona przez XVI poprawkę. Najbardziej oczywistą porażką systemu była niemożność zniesienia niewolnictwa bez przechodzenia przez wojnę domową. Tutaj ponownie Sąd Najwyższy wydał wyrok blokujący sytuację ( Scott przeciwko Sandford , 1857 ). Nie jest jednak pewne, czy bardziej postępowe decyzje sądów mogły uniknąć konfliktu w kwestii, która najbardziej podzieliła kraj od jego powstania.

Na koniec należy wspomnieć o jeszcze jednym ważnym powodzie trwałości Konstytucji. Jej uchwalenie jest jednym z ważniejszych momentów narodzin Narodu. Wszyscy urzędnicy składają przysięgę na Konstytucję. Cieszy się niemal jednomyślnym szacunkiem, niemal sakralnym charakterem. Podczas najpoważniejszego kryzysu w kraju, wojny secesyjnej, Skonfederowane Stany przyjęły własne konstytucje . Była to niemal dokładna kopia, często dosłownie, Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

Oryginalne dokumenty

W listopadzie 2021 roku amerykański miliarder Kenneth Griffin kupił za 43 miliony dolarów oryginalną wersję amerykańskiej konstytucji, aby pożyczyć ją muzeum i udostępnić jak największej liczbie osób ^{[ 25 ]} .

Uwagi i odniesienia

załączniki

Bibliografia

Ogden, Lucas Kent: Zjednoczenie Stanów Zjednoczonych. Komentarz do amerykańskiej konstytucji. Wydanie trzecie, Norderstedt 2015. ( ISBN  978-3732231157 )

Powiązane artykuły

• Polityka w Stanach Zjednoczonych
• Konstytucja
• Prawo w Stanach Zjednoczonych
• Federalizm
• Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych
• rewolucja amerykańska
• Federalista
• historia demokracji
• Narodowe Centrum Konstytucji
• Lista konstytucji narodowych
• Lista poprawek do Konstytucji Stanów Zjednoczonych

Linki zewnętrzne

• (en) Narodowe Centrum Konstytucji (NCC)
• (pl) Chronologia
• (en) Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki
• (en) Oficjalne francuskie tłumaczenie Konstytucji Stanów Zjednoczonych - Narodowe Centrum Konstytucji (NCC) [PDF]

• Rekordy w słownikach ogólnych lub encyklopediach  :

  • Encyklopedia Britannica
  • Encyklopedia uniwersalna
• Rekordy władz  :

  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • ŚwiatCat

• Portal prawniczy
• Portal polityczny Stanów Zjednoczonych
• Portal Stanów Zjednoczonych
• Portal z lat 80. XVIII wieku