Davida Ramsbothama

Jeśli ten baner nie jest już aktualny, usuń go. Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Ten przedmiot jest sierotą . Mniej niż trzy artykuły są z nim powiązane ().

Możesz pomóc, dodając linki do [[David Ramsbotham]]artykułów związanych z tematem .

Davida Ramsbothama
Oficjalny portret Lorda Ramsbothama 2.jpg
Davida Ramsbothama w 2019 roku.
Funkcjonować
Członek Izby Lordów
-
Biografia
Narodziny
Śmierć
Przeglądaj i edytuj dane w Wikidanych(w wieku 88 lat)
Narodowość
Szkolenie
Zajęcia
Ojciec
John Ramsbotham _ _Przeglądaj i edytuj dane w Wikidanych
Matka
Eirian Morgan Owen ( zm. )Przeglądaj i edytuj dane w Wikidanych
Wspólny
Susan Caroline Dickinson ( d )Przeglądaj i edytuj dane w Wikidanych
Dziecko
James Ramsbotham ( zm. )Przeglądaj i edytuj dane w Wikidanych
Inne informacje
Uzbrojony
stopień wojskowy
Konflikt
Korona

edytuj - edytuj kod - edytuj WikidaneDokumentacja modelu

Generał David John Ramsbotham, baron Ramsbotham , GCB, CBE, (uri martwy[ 1 ] ) jestbrytyjskimpolitykiem .

Emerytowany oficer armii brytyjskiej , następnie służył jako główny inspektor więziennictwa, otrzymując dożywotnie parostwo w 2005 roku i zasiadając jako ławnik w Izbie Lordów .

Biografia

Kariera młodzieżowa i wojskowa

David Ramsbotham urodził się w 1934 roku [ 2 ] , jako syn duchownego Kościoła anglikańskiego , późniejszego biskupa Wakefield, Johna Alexandra Ramsbothama, syna wielebnego Alexandra Ramsbothama. Kształcił się w Haileybury i Imperial Service College. Wstąpił do wojska w ramach służby narodowej i 14 marca 1953 r. został mianowany podporucznikiem w Królewskiej Artylerii. Służbę krajową zakończył jako porucznik i zachował komisję w Armii Terytorialnej . Następnie uzyskał dyplom z historii w Corpus Christi College w Cambridge [ 3 ] .

TOzostał powołany do służby w armii regularnej w stopniu porucznika, ze stażem w. Został awansowany na kapitana. Służył na Borneo podczas konfrontacji indonezyjsko-malezyjskiej jako główny aktor międzyi, i jest cytowany z tej okazji. Awansował na dowódcęi podpułkownik _. ZNa jest wojskowym asystentem Szefa Sztabu Generalnego , Sir Michaela Carvera.

Został mianowany Oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE) w 1974 New Year's Honours [ 4 ] . Później dowodził batalionem Royal Green Jackets w Irlandii Północnej od 1974 do 1975 roku.

Do stopnia pułkownika został podniesiony 30 czerwca 1976 r., a do stopnia generała brygady 31 grudnia 1978 r.). Następnie służył w Irlandii Północnej jako dowódca brygady stacjonującej w Belfaście , a 21 października 1980 r. został mianowany dowódcą Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE). wykoleił się, gdy jako dyrektor ds. public relations armii (funkcję tę pełnił w latach 1982-1984) ujawnił dziennikarzowi dokumenty, z których wynika, że ​​przed wojną o Falklandy armia opracowała wraz z mediami kompletny plan polityki, ale że został zaniedbany. Armia jest następnie krytykowana za nieprzestrzeganie takiego planowania. Później został awansowany do stopnia generała dywizji i dowodził 3. Dywizją Pancerną .1 stycznia 1987 został powołany na honorowe stanowisko Komendanta Pułkownika 2 Batalionu Królewskich Zielonych Kurtek, zastępując Sir Franka Kitsona , do 25 lipca 1992. 15 kwietnia 1987 został awansowany do stopnia generała-porucznika i mianowany dowódcą brytyjskiej Armii Polowej i Generalnym Inspektorem Armii Krajowej . Został mianowany Komandorem Kawalerskim Orderu Łaźni (KCB) z okazji urodzin królowej w 1987 roku i honorowym pułkownikiem Oficerskiego Korpusu Szkoleniowego na Uniwersytecie Cambridge od 1 lipca do 11 maja 1993 r. Opuścił stanowisko dowódcy armii polowej 13 sierpnia 1990 r. I został mianowany adiunktem generalnym królowej (generał ADC) 3 grudnia 1990 r., aż do przejścia na emeryturę z armii. W dniu 27 grudnia 1990 r. został mianowany adiutantem generalnym (AG), z lokalnym stopniem generała ze stopniem przyjętym w tym randze 24 stycznia 1990 r. I stażem pracy 1 września 1990 r. Okres ten obejmuje zaangażowanie Wielkiej Brytanii w Zatoce Perskiej Wojna . Został awansowany do Kawalera Wielkiego Krzyża Orderu Łaźni (GCB) podczas noworocznych odznaczeń 1993. Odszedł z armii 13 lipca 1993 roku

Główny Inspektor Więziennictwa

David Ramsbotham był Głównym Inspektorem Więziennictwa Jej Królewskiej Mości w Anglii i Walii od 1 grudnia 1995 do 2001 roku, kiedy to został zastąpiony przez Anne Owers. Jako główny inspektor więzień ma czasami napięte stosunki z ministrem spraw wewnętrznych Michaelem Howardem i Jackiem Strawem , co przyczynia się do tego, że jego umowa nie została przedłużona o pełne osiem lat, które pierwotnie przewidziano (początkowy okres pięciu lat, z możliwością przedłużenie o trzy dodatkowe lata).

Kariera po wojsku

W dniu 22 marca 2005 r. David Ramsbotham został mianowany dożywotnim rówieśnikiem jako Baron Ramsbotham z Kensington w Royal Borough of Kensington and Chelsea . Zasiada w Izbie Lordów jako równorzędny crossbencher. Jest przewodniczącym programu Koestler Awards i wiceprzewodniczącym międzypartyjnej grupy do spraw karnych oraz parlamentarnej grupy ds. uczenia się i umiejętności w systemie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Jest prezesem UNLOCK, Krajowego Stowarzyszenia Byłych Przestępców i ambasadorem organizacji charytatywnej Prison Advice and Care Trust (pakt) [ 5 ]. Jest powiernikiem i wiceprezesem Institute for Food, Brain and Behavior [ 6 ] .

Został wybrany honorowym członkiem Corpus Christi College na Uniwersytecie Cambridge w 2001 roku i jest członkiem Rady Doradczej Międzynarodowego Centrum Studiów Więziennych w King's College w Londynie . Jest także Prisoners Abroad Officer, organizacją charytatywną, która wspiera dobro Brytyjczyków uwięzionych za granicą i ich rodzin, Prisoners Education Trust, organizacją charytatywną, która wspiera więźniów poprzez szereg kursów edukacji na odległość i więźniów. Advice Service, organizacja charytatywna, która zapewnia bezpłatne porady prawne i wsparcie dla dorosłych więźniów. Jest także sponsorem African Prisons Project, amiędzynarodowa organizacja pozarządowa , której misją jest przynoszenie godności i nadziei mężczyznom, kobietom i dzieciom w afrykańskich więzieniach poprzez opiekę zdrowotną, edukację, wymiar sprawiedliwości i reintegrację [ 7 ] . Jest przewodniczącym organizacji charytatywnej PTSD Resolution, która zajmuje się leczeniem weteranów cierpiących na stres pourazowy.

Pisał obszernie na tematy więzienne i wojskowe, w szczególności w swojej książce Prisongate: The Shocking State of Britain's Prisons and the Need for Visionary Change z 2003 r ., która przedstawia jego wizję reformy więziennictwa [ 8 ] .

David Ramsbotham jest patronem Zahid Mubarek Trust od 2007 do 2022 roku, a także szefem Charity SkillForce.

Bibliografia

  1. ↑ „Nekrolog generała Lorda Ramsbothama” , su thetimes.co.uk
  2. ↑ "  Urodziny  ", The Guardian , ( czytaj online , skonsultowano) Alternatywny adres URL
  3. ↑ „  David Ramsbotham — profil  ”, The Guardian , ( czytaj online , skonsultowano).
  4. ↑ „  Zalecenia dotyczące odznaczeń i nagród (wojsko) — szczegóły obrazu — Ramsbotham, David John  ” [Może być wymagana opłata za wyświetlenie pełnej oryginalnej rekomendacji], Documents Online , The National Archives
  5. ↑ „  David Ramsbotham zostaje pierwszym ambasadorem paktu  ” , (konsultował się z)
  6. ↑ IFBB: Lord Ramsbotham
  7. ↑ „  Międzynarodowe Centrum Studiów Więziennych — Organizacja — Rada Doradcza  ” , King's College London , (konsultował się z)
  8. ↑ Sir David Ramsbotham , Prisongate: Szokujący stan brytyjskich więzień i potrzeba wizjonerskiej zmiany , Simon & Schuster , ( ISBN  978-0-7432-5952-1 , OCLC  60578838 )

Linki zewnętrzne