Podróż (gra wideo, 2012)

Aby zapoznać się z podobnymi artykułami, zobacz Podróż .

Podróż

---

Deweloper	thatgamecompany [ 1 ] Studio Santa Monica
Redaktor	Sony Computer Entertainment Annapurna Interactive (PC, iOS)
Dyrektor	Jenova Chen
Kompozytor	Austina Wintory'ego
Producent	Robina Hunickiego

---

Rozpoczęcie projektu	2009
Data wydania	PlayStation 3 USA 13 marca 2012 r USD 14 marca 2012 r japoński 15 marca 2012 r[ 2 ] PlayStation 4 INT  : 21 lipca 2015 [ 3 ] Okna WEWN  . : 6 czerwca 2019 r. [ 4 ]

Płeć	gra przygodowa symulator chodzenia
Tryb gry	Tryb dla jednego gracza , kooperacja
Platforma	PlayStation 3 , PlayStation 4 , Windows , iOS

---

Język	język angielski
Silnik	PhyreEngine

---

Ocena	PEGI 7 ( d )
Stronie internetowej	thatgamecompany.com/journey

edytuj - edytuj kod - edytuj Wikidane

Journey (dosłownie: „Journey” w języku angielskim) toniezależnagraprzygodowa/ symulator chodzenia, opracowana przezthatgamecompanyiSIE Santa Monica Studio, wydana przez Sony Computer Entertainment i wyreżyserowana przezJenovę Chen. Zostawił wmarzec 2012 rna PlayStation 3 do pobrania w PlayStation Network , następnie w wersji fizycznej wczerwiec 2013w Europie i wSierpień 2013w Północnej Ameryce. Od tego czasu dostępna jest wersja na PlayStation 4lipiec 2015 r. Został później przeniesiony do systemu Windows wczerwiec 2019 ri na iOS wsierpień 2019 r.

Chociaż jest to przede wszystkim gra przygodowa , zawiera element układanki. W grze występuje dziwna postać w czerwonej pelerynie, która przemierza rozległe pustynne równiny, eksplorując ruiny starożytnej cywilizacji w drodze na odległą górę. Możliwe jest odkrycie innych graczy, którzy są w tej samej podróży, a dwóch graczy może się spotkać i pomóc sobie nawzajem, ale nie mogą komunikować się za pomocą mowy lub tekstu i nie mogą zobaczyć swojego imienia przed napisami końcowymi gry.Jedyna forma komunikacji między nimi jest nuta muzyczna, która zmienia matowe kawałki materiału znalezione na poziomach na jasnoczerwony, co wpływa na świat gry i pozwala graczowi przechodzić przez kolejne poziomy. Twórcy starali się wywołać w odtwarzaczu poczucie małości i zadziwić i stworzyć więź emocjonalną między nim a anonimowymi graczami, których spotyka na swojej drodze. Muzyka, skomponowana przezAustin Wintory dynamicznie reaguje na działania graczy, budując unikalny motyw, który odzwierciedla emocjonalny łuk gry w całej historii. W tym celu kompozytor zdecydował się wprowadzić brzmienia wiolonczeli, harfy i altówki, kojarzące się z elektronicznymi rytmami.

Jenova Chen, projektant gry (a już projektant Cloud , FlOw i Flower ) chce grać na małości postaci (a tym samym gracza) w swoim otoczeniu, a także na zbyt rzadkim według go w obecnej produkcji. Studio thatgamecompany słynie z umieszczania emocji w centrum swojego procesu twórczego, a co za tym idzie, swoich dzieł, faworyzując w ten sposób emocjonalną wyjątkowość gry wideo (poetycką, melancholijną, czarującą lub niepokojącą itp.) na przestrzeni czasu. życie lub trudność.

układ gier

Ogólny

Podróż charakteryzuje się rozległymi, uporządkowanymi przestrzeniami, oscylującymi między piaszczystą pustynią a ruinami dawnych cywilizacji ^{[ 5 ]}, w którym gracz ewoluuje. W tym celu może wybrać pomiędzy przeżyciem przygody w pojedynkę lub w parach (z innym graczem online), co zachęca do wzajemnej pomocy. Zgodnie z jego decyzją osobiste doświadczenia powinny być inne. Jednak nie da się wybrać osoby dzielącej jego przygodę. Deweloperzy woleli bowiem od klasycznego systemu zaproszeń system łączenia dwóch osób bliskich sobie w eksploracji, uruchamiany podczas określonych wydarzeń. Nie da się więc zaprosić znajomego, ani poznać pseudonimu osoby, która dołączyła do nas w trakcie gry. Jednak tożsamość gracza lub graczy, którzy brali udział w doświadczeniu, zostaje ujawniona pod koniec przygody. Ponadto każdy gracz ma jednak określony symbol losowo, kiedy „śpiewa”. W ten sposób możliwe jest rozróżnienie towarzyszy podróży, gdy na końcu gry pojawi się pseudonim i związany z nim symbol.

Komunikacja

W Journey każda postać może „śpiewać” za pomocą polecenia. Intensywność utworu zmienia się w zależności od tego, jak długo trzymany jest klawisz. Domyślne ustawienia przypisują wiele klawiszy do tej samej akcji. Tak więc L1, R1 i Kółko umożliwiają tę akcję śpiewania.

„Śpiewanie” ma zatem kilka funkcji:

• wchodzić w interakcje z otoczeniem;
• wchodzić w interakcje z istotami zamieszkującymi świat;
• dodaj energii towarzyszowi;
• komunikuj się z towarzyszem w bardzo skrótowy sposób.

Ten ostatni aspekt jest kluczowym elementem rozgrywki, ponieważ gracze starają się być zrozumiani tylko za pomocą intensywności i powtarzalności „śpiewania”. Rzeczywiście, grająca para nie ma dostępu do zwykłych form komunikacji. Gracze nie mogą ze sobą pisać ani rozmawiać. Ponadto, gdy gracz używa klawisza Circle, pojawia się charakterystyczny dla niego symbol. Pozwala to na identyfikację gracza dopiero na koniec gry. Oprócz śpiewu, Jenova Chen chce, aby komunikacja odbywała się również poprzez ruch graczy ^{[ 6 ]} .

Energia

Dziwna moc wypełnia wszechświat Journey , ożywiając rodzaj czerwonej tkaniny. Gracze używają go do robienia postępów w przygodzie. Ta energia jest wrażliwa na „pieśni” graczy, jak również na ich kontakt. W taki sposób, że kiedy dwaj towarzysze są blisko siebie, ładują się nawzajem energią. To następnie pozwala im wykonywać skoki i poruszać się w powietrzu, aż ich nieznana siła zostanie wyczerpana. Aby ją gromadzić, gracz ma przymocowany do poziomu szyi rodzaj szalika, na którym wygrawerowane są symbole odpowiadające poziomowi pozostałej mocy. Chusta jest początkowo bardzo krótka, ale jest taka możliwość

Muzyka

The Music for Journey skomponował Austin Wintory . Kompozytor pracował wcześniej z thatgamecompagny nad muzyką do FlOw . Wintory ściśle współpracował z dźwiękowcem Steve'em Johnsonem (z amerykańskiej firmy SIE Santa Monica Studio) oraz całym zespołem programistów gry, dzięki czemu ścieżka dźwiękowa gry idealnie dopasowywała się do postępów gracza w jego przygodzie. Celem jest stworzenie wrażenia, że ​​muzyka jest odtwarzana i „rozwijana w czasie rzeczywistym” ^{[ 7 ]} . Instrumentację gry wykonała Orkiestra Symfoniczna Radia Szwedzkiego w Macedonii. Wszystkie nieelektroniczne instrumenty w ścieżce dźwiękowej zostały nagrane bezpośrednio przez orkiestrę ^{[ 8 ]}

W przeciwieństwie do wielu gier, których muzyka ma motyw charakterystyczny dla każdej postaci i każdej strefy, Wintory postanowiła zbudować wszystkie elementy Journey na jednym motywie skoncentrowanym na graczu i jego podróży. Solówki wiolonczeli reprezentują w szczególności głównego bohatera. Kompozytor opisuje muzykę jako „ogromny koncert wiolonczelowy, w którym jesteś solistą, a wszystkie inne instrumenty reprezentują otaczający cię świat”, chociaż precyzuje, że nie jest to tylko orkiestrowy, ponieważ zawiera elektronikę klawiszy ^{[ 7 ]} . Na początku gry wiolonczela jest jak „zanurzona w oceanie elektronicznych dźwięków zanim pojawi się tam samodzielnie, a następnie połączy się z pełną orkiestrą , ^{odzwierciedlając} podróż gracza na szczyt ^{góry .} Chociaż styl graficzny gry czerpie inspirację z wielu kultur, Wintory starał się usunąć wszelkie oczywiste wpływy kulturowe z muzyki, aby uczynić ją „tak uniwersalną i wolną od kultury, jak to tylko ^{możliwe ” .} Tina Guo jest wiolonczelistką ścieżki dźwiękowej. Bliska przyjaciółka Wintory'ego, od tego czasu wykonała razem z nim „  Woven Variations ”, czyli ośmiominutową orkiestrową wariację  ścieżki dźwiękowej Journey ^{[ 10 ]} .

Album z muzyką z gry jest dostępny w iTunes i Playstation Network od10 kwietnia 2012 r^{[ 11 ]} . Album jest kompendium „najważniejszych” muzycznych momentów ze ścieżki dźwiękowej, zaaranżowanych przez Wintory tak, aby każdy utwór był utworem nie wymagającym kontekstu gry. Rzeczywiście, według niego, „uchwycenie muzyki bezpośrednio od gra da NAJGORSZY album, jaki można sobie wyobrazić” ^{[ 7 ]} . Album zawiera więc18 utworówo łącznej długości58 minut. PiosenkarkaLisbeth Scottużyczyła swojego głosu w ostatnim utworze, zatytułowanym I Was Born for This . Po wydaniu album znalazł się wpierwszej dziesiątcepobrań iTunes w ponad20 krajach ^{[9 ]} . W 2015 roku ukazała się winylowa wersja albumu.

Rozwój

Inspiracje i reakcje

Fumito Ueda , projektant uznawany przez swoich rówieśników (zwłaszcza przez Jenovę Chen ) za swoje kreacje do gier wideo ( Ico i Shadow of the Colossus ), a którego styl przyczynia się do uznania gier wideo za formę sztuki, przyznał się do uwielbienia kunsztu reżyserskiego gry. ^{[ref. niezbędny]}

Kilku graczy wspomniało już o wpływie Chena i jego zespołu na ten projekt. Bardzo dopracowana stylistyka (m.in. wyjątkowe użycie kolorów i przejść tonalnych) oraz ogrom równin (często pustych) przywodzą na myśl te z Shadow of the Colossus , w którym gracz miał już dużą swobodę działania. Ponadto w tej grze dało się zauważyć poczucie osamotnienia i małości ^{[ref. niezbędny]}

Zespół deweloperski

• Producent  : Robin Hunicke
• Dyrektor kreatywny: Jenova Chen
• Projektanci: Nicholas Clark, Bryan Singh
• Główny inżynier: John Edwards
• Dyrektor artystyczny / główny artysta: Matt Nava , Hao Cui
• Inżynierowie: Martin Middleton, Rick Nelson
• Kompozytor  : Austin Wintory
• Artysta 3D: Daniel Haas
• Ilustratorzy: Nieznani
• Scenarzysta  : nieznany

Witamy

Recenzenci gry chwalili kunszt wizualny i dźwiękowy, a także poczucie koleżeństwa wynikające ze współpracy z nieznajomym, nazywając to wzruszającym i emocjonalnym przeżyciem i od tego czasu uznali ją za jedną z najlepszych gier wideo wszechczasów. Journey zdobyła kilka nagród „Game of the Year” i otrzymała kilka innych nagród i nominacji, w tym nominację do nagrody Grammy Awards 2013 w kategorii Best Soundtrack for Visual Media . , został wydany wsierpień 2012.

Uwagi i odniesienia

Zobacz też

Powiązany artykuł

• firma zajmująca się grami

Link zewnętrzny

• (en) Oficjalna strona internetowa

• Portal gier wideo
• Portal fantastyki i fantastyki
• portalu Sony